‘Mam, het was daar gezéllig tijdens de lunch!’

Als Corrina haar oudste kind ophaalt bij een vriendinnetje, treffen deze woorden haar als een dolksteek. Corrina’s derde kind heeft #ADHD en stevige gedragsproblemen. Die drukken een onmiskenbaar stempel op het gezin. ‘Rens had als kind veel aanvallen van boosheid en verbale agressie. Er waren altijd conflicten, juist ook tijdens het eten. Dat het ook gezéllig kon zijn tijdens een maaltijd, was voor mijn dochter een eye-opener.’

Als we met Corrina praten over #LevendVerlies zijn het dit soort herinneringen die bij haar naar boven komen. ‘Levend Verlies zit hem er voor mij in, dat we niet het leven hebben geleid, zoals we dat voor ogen hadden als gezin. Een heel groot deel van wat ik deed werd bepaald door wat Rens nodig had. Toen ik de term voor het eerst hoorde, voelde ik zoveel herkenning. Maar meteen ook twijfel: mág ik dit wel voelen? Is mijn situatie wel erg genoeg, in vergelijking met een gezin met een kind in een rolstoel?’

‘Bij een kind met gedragsproblemen zit er altijd een stuk oordeel in de lucht. Dat is deels projectie, maar het was er ook écht. Dan kreeg ik tips: ‘Je moet consequent zijn’, ‘Heb je al een eliminatiedieet geprobeerd?’ en ‘Geef hem maar eens een dagje aan mij!’’ Het zijn opmerkingen die Corrina het gevoel geven dat zíj verantwoordelijk is voor het gedrag van haar zoon. Een gevoel dat ze ook na het krijgen van een diagnose nooit helemaal kwijt raakt. ‘Blijkbaar zit ik als mens ook zo in elkaar, dat ik dan denk ‘wat vinden ze daar van?’’

‘Ik heb me in die tijd vaak eenzaam gevoeld. Ik voelde het oordeel. En had het zo nodig om begrepen te worden. Om een schouderklopje en waardering te krijgen in een situatie die juist het tegenovergestelde oproept.’

Toen Rens naar het speciaal onderwijs ging, kwam daar verandering in. ‘Ik ontmoette moeders die aan een half woord genoeg hadden om mij te begrijpen.’ Corrina ontdekt dat ze niet de enige is die worstelt. ‘Dat is de belangrijkste reden dat ik nu mijn verhaal vertel. Er zijn zoveel moeders in een vergelijkbare situatie. Ik wil dat er meer aandacht komt voor hún gevoelens van levend verlies.’

Luister hier het hele verhaal van Corrina.

Tekst: Irene Sies