Gedicht over levend verlies

Alles wat had kunnen zijn
Blijft in mijn hoofd maar groeien
Ik zie ons lachen, spelen, rennen
Knuffelen en stoeien
Jouw gezicht met mooie sproetjes
Je lijf heel sterk en vrij
Alles wat had kunnen zijn
Alles, dat ben jij

Waar had je van gehouden
Van voetbal, zwemmen, dans?
Je ik, je zijn, je hoofd, je hart
Ze kregen niet eens een kans
Ik had je oh zo graag gekend
Als een kind zo blij
Alles wat had kunnen zijn
Alles, dat ben jij

Elke ochtend als ik je kus
Op je honingzoete haar
Voel ik de blijdschap en steekt de pijn
Van ‘kindje, was je maar ……’
Want jij bent hier, maar ook weer niet
Toch blijf je een deel van mij
Alles wat had kunnen zijn
Alles, dat ben jij

Sonja Markowski

Contact

E-mail: info@levend-verlies.nl

 

Volg ons op de socials:

Neem contact met ons op:

Podcastserie over terugkerende gevoelens van verdriet en rouw bij ouders van een kind met een beperking of chronische aandoening.